ОСОЛ

(богино өгүүллэг)

эмхэтгэсэн: Элвин Шварц

зурсан: Стивен Гэммел

“Харанхуйд ярих аймшгийн түүхүүд” номоос 

Фред, Жейн хоёр ахлах сургуульд хамт сурч байсан ч Зул сарын бүжиг дээр л анх танилцсан юм. Тэр бүжигт Фред ч, Жейн ч ганцаараа иржээ. Жейн, Фредэд урьд өмнө танилцаж байсан охидоос хавьгүй хөөрхөн санагдсан аж. Тэр орой Фред Жейнийг хоёр хэд хэдэн удаа бүжигт урьсан байна.

Цаг арван нэг болоход Жейн, “Би одоо явалгүй болохгүй нь; чи намайг хүргээд өгөөч,” гэж Фредэд хэлжээ.

Фред, “Тэгэлгүй яах вэ,” гэж зөвшөөрөв. “Би ч бас харих гэж байлаа.”

Жейн, “Би наашаа ирж яваад машинаараа мод мөргөчихсөн,” гэж тайлбарлалаа. “Болгоомжгүйгээсээ болсон хэрэг.”

Фред Жейнийг Бредийн замын эхэн рүү аваачив. Тэр урьд нь энэ хавиар явж байгаагүй.

Жейн, “Намайг энд буулгачих даа,” гэв. “Энэ замаар цаашаа явах аргагүй. Би эндээс алхаад харьчихъя.”

Фред машинаа зогсоогоод, Зул сарын мод чимэглэдэг саа гаргаж ирэв: “Май. Би бүжиг дээр авсан юм.”

Охин, “Баярлалаа, би үсэндээ зүүчихье,” гэж хэлээд даруй үсэндээ зүүлээ.

Фред охинд дараа уулзаж, кино хамтдаа үзэх санал тавив.

Жей, “Бололгүй яах вэ, хамтдаа хөгжилдье,” гэсээр зөвшөөрлөө.

Фред тэндээс хөдөлснийхөө дараа Жейний овгийг, утасны дугаарыг асуугаагүйгээ анзааран, “Буцаад очье,” гэж бодов. “Зам муу байлаа гээд ер юу шалив гэж.”

Тэр Бредийн замаар, шигүү ой дундуур аажуухан явсан ч Жейнийг ер олж харсангүй. Замын эргэсэн хэсэг дээр иртэл нэг машин мод мөргөөд, шатсан байхыг харах нь тэр. Машинаас одоо хэр утаа гарсаар байлаа.

Фред машин руу алгуур ойртоод, дотор нь хэн нэгэн хүн жолоо руугаа шахагдаж нас барсан байхыг харав.

Энэ Жейн байлаа. Үсэнд нь Фредийн өгсөн Зул сарын модны саа зүүлттэй аж.